Aslı Gençay Can <sup>1

1</sup>Sağlık Bilimleri Üniversitesi Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara


Özet Tam Metin PDF

Charcot nöroartropatisi; kemik, eklem ve yumuşak dokuyu etkileyen progresif ve deforme edici bir hastalıktır. Gelişimi için sensöriyel nöropati şarttır. Bu nedenle de tipik olarak periferik nöropati gelişen diyabet hastalarını etkiler. Vücutta herhangi bir kemik veya eklemi tutabilir. Ancak en sık yük binen bölgeleri, yani ayak ve ayak bileğini etkiler. Erken evrede lokal inflamatuar karakterde iken, zaman içerisinde kemik kayıpları, eklem dislokasyonları ve fikse deformitelere yol açar. Patogenez hâlâ kesin olmamakla birlikte, iki teori yaygın olarak kabul görmektedir: Nörotravmatik teori ve nörovasküler teori. Erken dönemde tipik olarak ısı artışı, ödem ve eritem ile bulgu verir. Hastalığın sınıflandırılması, uygun tedavinin belirlenmesi için önemlidir. En yaygın kullanılan sınıflama sistemi “Eichenholtz Radyografik ve Klinik Sınıflama Sistemi”dir. Charcot nöroartropatisi için tanı kriterleri mevcut değildir. Tanı için dikkatli bir öykü, klinik muayene ve görüntüleme tetkiklerinden faydalanılır. Erken dönemde şişlik, kızarıklık ve ısı artışı nedeni ile enfeksiyondan, özellikle de osteomiyelit ve selülitten ayrımı iyi yapılmalıdır. Tedavi sıklıkla konservatif olup, tedavinin temelini, akut dönemde etkilenen ekstremiteye yük vermeme oluşturur. Konservatif tedaviye rağmen fikse deformite, instabilite, rekürren ülser ve enfeksiyon gelişen kronik evredeki hastalar için cerrahi planlanabilir.